Hee lieve allemaal,

Eerlijk gezegd weet ik eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen, want ondertussen ben ik al weer bijna toe naar verhuizen naar een nieuw gezin… Ik kan goed overweg met mijn hostzusje en hostbroer wat dus leuk is. Ik speel soms badminton met m’n hostouders en met m’n zusje kijk ik geregelmatig netflix of zijn we aan het chillen. Ook ben ik een paar keer naar de bar geweest met mn hostbroer en z’n vrienden. We doen ook veel andere activiteiten met het gezin, zo hebben we geklommen, zwemmen, wat wandelingen, naar musea, de bios, yoga, shoppen en heeft m’n hostmoeder nieuwe dingen met mij gedaan zoals cross-country skiing en snowshoeing. Ook familie diners en dat soort dingen horen er ook bij.

Ik heb nog veel contact met m’n vorige hostfamilie, zo heb ik een paar leuke en bijzondere activiteiten met hun gedaan. M’n hostvader heeft een eigen klein vliegtuigje dus hij heeft mij een ochtend meegenomen om te vliegen. Het kan alleen maar 4 passagiers hebben en het was erg gaaf om alle activiteiten zo te kunnen zien en zelfs het stuur te hebben mogen vastgehouden. Een andere avond ben ik met hun mee geweest naar een Schots dinner. Er is een erg grote Schotse groep in Cochrane en zo hadden ze me meegenomen naar een Schots diner. Hier is de traditie om ‘haggis’ te eten, wat dus ook van mij wordt verwacht. Één klein detail was dat haggis is gemaakt van varkenshart/lever/long en is gestopt in de maag van de varken. Ik heb me eroverheen gezet dat ik vis moet eten zo af en toe, maar dit was wel erg lastig om van te genieten. De rest van de avond werd er veel doedelzak muziek gespeelt en veel mannen droegen officiële kilts. Met mijn counselor doe ik af en toe ook nog wat activiteiten, zo ben ik een tijdje terug met haar en haar man naar een icesculpture festival geweest bij Lake Louise. Hier zijn dus allemaal kunstwerken gemaakt van bevroren ijs. Ook waren er een paar van compacte sneeuw. Je kon de kunstenaars zien werken aan een aantal projecten en het zag er allemaal erg sprookjesachtig uit.

Op school gaat het best goed en voel ik me steeds meer thuis wat wel erg fijn is. Het curling seizoen is al een tijdje afgelopen (niet met een perfect einde, want we hadden flink verloren) en ik ben recent begonnen met rugby. Dit bevalt me tot nu toe erg goed, heel veel meiden zijn nieuw in de sport dus alles wordt vanaf het begin uitgelegd en het tackelen is interessant haha.. Ik ben een forward, dit betekent dus dat ik voornamelijk aan het tackelen ben. Morgen hebben we onze eerste wedstrijd en we hebben er allemaal erg veel zin in, ook al ben ik ook wel nerveus. Het andere semester is al een tijdje geleden begonnen. De eerste term had ik het eerste uur vrij, dan social (een soort maatschappijleer met een mix van geschiedenis), daarna fitness (ja dit is een vak) en dan om de dag af te sluiten foods. Het zijn dus vooral leuke vakken en ik vermaak me dan ook wel prima, al hoewel fitness bevalt me wel zwaar. De tweede term is deze week begonnen. Nu moet ik ’s ochtends vroeg op en begin ik m’n dag met arts, daarna nog steeds social en fitness en nu heb ik in plaats van foods outdoor education. Hierbij doen we dus meer buitenactiviteiten en leren we ook over de natuur en de wildlife, en hoe je zou kunnen kamperen/hiken ect in de backcountry (de bergen). Het gevoel van de high school experience krijg ik volledig, zo hebben ze nog regelmatig verkleeddagen zoals twin day, pyama’s day, st patricksday, beachday en nog veel gekker. Met valentijn en st patricksday wordt de school versierd en nu is er al twee weken een ‘bunny tag’ jacht aan de gang in de school ter ere van pasen (dit betekent dat je een knijper moet vastmaken aan de persoon waarvan je de naam had gekregen in de gangen gedurende een dag. Als je het lukt ben je door naar de volgende ronde (de volgende dag) ect…). Ik ben naar de schoolmusical geweest van m’n eigen school en van de andere school, wat erg leuk was want deze kinderen werken hier het hele jaar naartoe.

Wat ook wel erg relaxed is, is dat ik bijna geen toetsen hoef te maken, toen het vorige semester af was gelopen bijvoorbeeld, was iedereen druk bezig met leren en het maken van examens. In die tijd ben ik bijvoorbeeld een paar dagen naar Lethbridge geweest (3 uur met de bus south) om een paar andere exchange studenten daar op te zoeken. Met hun doe ik dus ook nog veel leuke dingen, toen hebben we bijvoorbeeld gebowld, gelopen bij de mega brug in Lethbridge (de hoogste en langste als combinatie van zijn soort (in de wereld dacht ik)). Meestal doe ik dingen met de exchange students in Calgary, zoals winkelen, of een dagje skieen. Ook soms sporten of zwemmen we samen of doen we activiteiten die te maken hebben met de Rotary. Zo heb ik samen met Clara in een ice hockey toernooi gespeeld in mijn stadje, waar er ook een rotary team meedeed voor het goede doel. Dit was erg leuk om op die manier met de sport beter kennis te maken. Samen met wat meer andere exchange studenten hebben we met veel rotarians op een rotary georganiseerd event, Chinese New Years gevierd, dit was iets later in januari. Ze hadden daar van die grote katten waarmee ze dansen en andere vormen van Chinees entertainment. Ik heb een dagje geskied in COP in Calgary met wat studenten. COP is Canada Olympic Park, hier zijn de olympische winterspelen dus gehouden in 1988. De sneeuw is eerlijk gezegd niet geweldig, maar hier zijn wel enorme schanzen en veel andere jumps, ook kan je er andere activiteiten doen zoals bobsletting en tubing (met mega banden ‘sleeën’). Voor de rest hou ik me in de Rotary op het moment vooral druk bezig met het International dinner. Dit wordt een fundraiser gehouden op 3 juni ter ere van Shelterbox. Dit is dus een goed doel waar wij als exchange students elk jaar geld voor inzamelen, bij het houden van een groot diner voor meer dan 200 rotarians. Ik zit hiervoor in een committee en het is erg leerzaam en leuk om zoiets te organiseren voor een goed doel.

In mijn vakantie die ik had in eind februari, heb ik nog een aantal andere leuke dingen gedaan. Ik ben met Clara en mn hostzussen een dagje naar Drumheller geweest. Dit is letterlijk een heel klein plaatstje, maar overal (ik bedoel OVERAL) waar je kijkt, kan je wel een dinosaurus standbeeld vinden, een winkel dat iets met dinosaurus heet of nog meer dinosaurussen zien. Hier is namelijk een dinosaurus museum wat eerlijk gezegd ook best indrukwekkend is. Ook zijn de steenlagen die hier tevoorschijn komen erg mooi en interessant om al de verschillende lagen en kleuren te zien. Die vakantie heb ik een dagje geskied in Sunshine en aan het eind gingen we drie dagen naar Fernie, dit is een skigebied in Britsch Colombia. Ongeveer 3/4 uur rijden gingen we daar op een donderdag avond heen met mijn hostgezin en de oudste zus die getrouwd is, ging samen met haar man ook mee. Hier hebben we drie dagen heerlijk geskied met nog meer familie en heb ik in de hoogste powdersneeuw ever geskied. Namelijk, in de laatste nacht hadden we 40 cm sneeuwval gehad. Dit was dus supergoede sneeuw en ook al vond ik het best lastig om hierin te skieen, vallen deed toch geen pijn. Hoe Canadezen skiën blijft soms toch nog een uitdaging, het maakt letterlijk niks uit waar je naar beneden gaat, er zijn wel officiële pistes om te volgen, maar m’n hostgezin houd daar niet zo van dus je skiet letterlijk de hele dag off piste wat je soms wel in interessante situaties brengt. Fernie zelf is een vrij toeristisch, maar schattig plaatsje en we hadden een hottub bij het appartement wat in de avonden erg lekker was. Ongeveer 3 weken geleden heb ik in het weekend ook nog twee daagjes geskied en ik voel me hier wel een verwent met de bergen zo dichtbij dat je gewoon even een ‘dagje’ kan skiën.

1 maart ben ik naar San Diego gevlogen. Met 11 andere exchange studenten hebben we die middag San Diego verkent en de volgende ochtend van het strand genoten. Die middag vertrokken we met een grote groep richting de YWAM (youth with a mission) campus in Mexico, Tijuana. Het maakte heel veel indruk op mij dat een grens alleen zoveel verschil kan maken. In San Diego, USA is zoveel rijkdom en vanaf het moment dat je de grens overgaat zie je een superdichtbevolkte stad, met krottenhuizen en troep overal in de straten, slechte infrastructuur ect. Die avond werden we geïntroduceerd aan ons building team en ik was samen geplaatst met 1 andere exchange student, Line uit Oostenrijk, in een actieve vrolijke building groep. Het huis dat wij bouwden was voor een familie dat bestond uit een jonge werkende moeder, zoontje van 3 en een dochter van 10. Ze huurden een krot dat naast ons toekomstige Home of hope stond in de voortuin van een ander huisje. Die twee dagen werd er hard gewerkt en de tijd vloog voorbij. Ik kan me nog steeds niet voorstellen hoe het is om in een krot te leven, op een dekentje op een zanderige grond, geen meubels, geen schoon water en geen badkamer. Ook al heb ik het met mijn eigen ogen gezien, het is zo ver weg van onze realiteit en wat wij ‘normaal’ vinden. Wij bouwden in principe vier muren met een dak en een deur die op slot kon, de grootte van een slaapkamer, zonder badkamer, wateraansluiting, isolering, maar dit is voor deze familie al een rijkdom. Nadat de familie de tweede dag als verassing voor 500 amerikaanse dollar had gewinkeld en terug kwam naar het huis was het huisje klaar. Het was zo mooi om de gezichten van het gezin te zien toen ze hun huis voor het eerst binnen stapten, het was echt een ervaring om nooit te vergeten en ik zou het zo weer doen. De laatste avond hebben we Rosarito bezocht. Daar hebben we echte Mexicaanse hele hete straattaco’s gegeten (my mouth was on fire) en een soort ‘overdekt’ marktje bezocht.

Een paar dagen daarna had ik alweer een andere trip, deze was iets dichter bij. Het was met 30 exchange studenten in het totaal, dus we ontmoetten ongeveer 20 exchange studenten van een ander district. Dit was een district uit Idaho, Washington State en Britisch Colombia. De avond ontmoetten we elkaar allemaal en de volgende ochtend moesten we in een officiële vlaggenceremonie van de NAYEN conference meelopen. Die middag vertrokken we naar Banff (in de mountains) en zagen we een paar toeristische highlights van dat gebied. De volgende ochtend gingen we ‘icewalking in the Johnson Canyon’ en die middag ‘snowshoeing’. In het begin van de avond gingen we met een Gondala up Sulpher Mountain waar je een super uitzicht zou moeten hebben, maar helaas was het aan het sneeuwen dus het uitzicht was lastig te zoeken. Daar hadden we dinner en daarna warmde we na de koude dag op in de Banff hotsprings. De dag daarna gingen we ‘dogsletting’ doen. Dit was voor de meeste van ons wel het hoogtepunt van de trip. We mochten onze eigen ‘dogslet’ besturen en man, man wat zijn die honden sterk. Wij waren met z’n drieën op één slee en de husky’s trokken ons met gemak voort. Gelukkig hadden we die dag wat mooier weer en het landschap was dan ook geweldig. Die middag konden we even naar wat winkeltjes in Banff en na een sleerit in een paardenslee vertrokken we helaas weer terug richting Calgary. Hier hebben we onze laatste avond afgesloten met een feest van de NAYEN conference met Rotarians wat verassend leuk was. Het was erg leuk om andere exchange studenten te ontmoetten, maar je merkt wel hoe de vriendschappen al zo erg zijn gegroeid in je eigen district. Het is al een raar en verdrietig idee dat we waarschijnlijk na dit jaar nooit meer met zijn allen samen zijn en dat terwijl ik nog 3 maanden heb om dingen met hun mee te maken.

Eind maart was er nog een ander leuk weekend in Calgary. De nieuwe outbounds (exchange students die volgend jaar weggaan) zijn namelijk allemaal geselecteerd en werden dus voorbereid dat weekend. Het meisje dat volgend jaar weggaat uit Cochrane gaat naar Italië en een ander meisje uit Okotoks gaat naar Nederland volgend jaar. Het was erg leuk om hun allemaal te ontmoeten. Ook de rotex (exchange students die vorig jaar op exchange zijn gegaan) was aanwezig op dit event en het was leuk om hun te leren kennen en over hun ervaringen te horen. Het was op een of andere manier een best emotioneel weekend, omdat je weet dat het einde eraan zit te komen en omdat jij een jaar geleden in de voeten stond van de outbounds en volgend jaar een rotex bent. Je weet dat je waarschijnlijk nooit meer met deze groep exchange students allemaal samen bent en ja het is cliché, maar het voelt echt alsof je een familie erbij hebt. Er waren goede sprekers met erg mooie ervaringen en verhalen. In de avonden deden we karoake en was er een DJ, dat was erg gezellig.

Ik heb volgensmij nog zoveel meer gedaan, maar aangezien ik drie maanden niet geschreven heb en deze blog al belachelijk lang is, heb ik alleen de hoogtepunten proberen te beschrijven! Er is een ding dat eraan komt waar ik heeeeel erg veel zin in heb… Deze vrijdag vlieg ik naar Vancouver om mijn ouders en broertje na 8 maanden weer te zien! We gaan 2 weken samen reizen en daarna laat ik ze nog een weekje kennis maken met mijn dagelijks leven en gastgezinnen en Calgary natuurlijk! Hier zal ik een aparte blog over proberen te schrijven als ik terug kom. Ook al heb ik hier erg veel zin in, ben ik ergens ook een klein beetje verdrietig want dit betekent dat ik mijn laatste dagen heb in dit gastgezin. Ik heb het gevoel dat ik hier echt een goede klik heb en vond het erg leuk om een zusje en broer te hebben, en om in zo’n actief gezin te leven. Maargoed, gelukkig kan ik ze erna altijd nog opzoeken.

Veel liefs en knuffel,

Céline