Een blog bijhouden is lastig; maar in 3 maanden gebeuren erg veel geweldige dingen!
Hee lieve allemaal,
Eerlijk gezegd weet ik eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen, want ondertussen ben ik al weer bijna toe naar verhuizen naar een nieuw gezin… Ik kan goed overweg met mijn hostzusje en hostbroer wat dus leuk is. Ik speel soms badminton met m’n hostouders en met m’n zusje kijk ik geregelmatig netflix of zijn we aan het chillen. Ook ben ik een paar keer naar de bar geweest met mn hostbroer en z’n vrienden. We doen ook veel andere activiteiten met het gezin, zo hebben we geklommen, zwemmen, wat wandelingen, naar musea, de bios, yoga, shoppen en heeft m’n hostmoeder nieuwe dingen met mij gedaan zoals cross-country skiing en snowshoeing. Ook familie diners en dat soort dingen horen er ook bij.
Ik heb nog veel contact met m’n vorige hostfamilie, zo heb ik een paar leuke en bijzondere activiteiten met hun gedaan. M’n hostvader heeft een eigen klein vliegtuigje dus hij heeft mij een ochtend meegenomen om te vliegen. Het kan alleen maar 4 passagiers hebben en het was erg gaaf om alle activiteiten zo te kunnen zien en zelfs het stuur te hebben mogen vastgehouden. Een andere avond ben ik met hun mee geweest naar een Schots dinner. Er is een erg grote Schotse groep in Cochrane en zo hadden ze me meegenomen naar een Schots diner. Hier is de traditie om ‘haggis’ te eten, wat dus ook van mij wordt verwacht. Één klein detail was dat haggis is gemaakt van varkenshart/lever/long en is gestopt in de maag van de varken. Ik heb me eroverheen gezet dat ik vis moet eten zo af en toe, maar dit was wel erg lastig om van te genieten. De rest van de avond werd er veel doedelzak muziek gespeelt en veel mannen droegen officiële kilts. Met mijn counselor doe ik af en toe ook nog wat activiteiten, zo ben ik een tijdje terug met haar en haar man naar een icesculpture festival geweest bij Lake Louise. Hier zijn dus allemaal kunstwerken gemaakt van bevroren ijs. Ook waren er een paar van compacte sneeuw. Je kon de kunstenaars zien werken aan een aantal projecten en het zag er allemaal erg sprookjesachtig uit.
Op school gaat het best goed en voel ik me steeds meer thuis wat wel erg fijn is. Het curling seizoen is al een tijdje afgelopen (niet met een perfect einde, want we hadden flink verloren) en ik ben recent begonnen met rugby. Dit bevalt me tot nu toe erg goed, heel veel meiden zijn nieuw in de sport dus alles wordt vanaf het begin uitgelegd en het tackelen is interessant haha.. Ik ben een forward, dit betekent dus dat ik voornamelijk aan het tackelen ben. Morgen hebben we onze eerste wedstrijd en we hebben er allemaal erg veel zin in, ook al ben ik ook wel nerveus. Het andere semester is al een tijdje geleden begonnen. De eerste term had ik het eerste uur vrij, dan social (een soort maatschappijleer met een mix van geschiedenis), daarna fitness (ja dit is een vak) en dan om de dag af te sluiten foods. Het zijn dus vooral leuke vakken en ik vermaak me dan ook wel prima, al hoewel fitness bevalt me wel zwaar. De tweede term is deze week begonnen. Nu moet ik ’s ochtends vroeg op en begin ik m’n dag met arts, daarna nog steeds social en fitness en nu heb ik in plaats van foods outdoor education. Hierbij doen we dus meer buitenactiviteiten en leren we ook over de natuur en de wildlife, en hoe je zou kunnen kamperen/hiken ect in de backcountry (de bergen). Het gevoel van de high school experience krijg ik volledig, zo hebben ze nog regelmatig verkleeddagen zoals twin day, pyama’s day, st patricksday, beachday en nog veel gekker. Met valentijn en st patricksday wordt de school versierd en nu is er al twee weken een ‘bunny tag’ jacht aan de gang in de school ter ere van pasen (dit betekent dat je een knijper moet vastmaken aan de persoon waarvan je de naam had gekregen in de gangen gedurende een dag. Als je het lukt ben je door naar de volgende ronde (de volgende dag) ect…). Ik ben naar de schoolmusical geweest van m’n eigen school en van de andere school, wat erg leuk was want deze kinderen werken hier het hele jaar naartoe.
Wat ook wel erg relaxed is, is dat ik bijna geen toetsen hoef te maken, toen het vorige semester af was gelopen bijvoorbeeld, was iedereen druk bezig met leren en het maken van examens. In die tijd ben ik bijvoorbeeld een paar dagen naar Lethbridge geweest (3 uur met de bus south) om een paar andere exchange studenten daar op te zoeken. Met hun doe ik dus ook nog veel leuke dingen, toen hebben we bijvoorbeeld gebowld, gelopen bij de mega brug in Lethbridge (de hoogste en langste als combinatie van zijn soort (in de wereld dacht ik)). Meestal doe ik dingen met de exchange students in Calgary, zoals winkelen, of een dagje skieen. Ook soms sporten of zwemmen we samen of doen we activiteiten die te maken hebben met de Rotary. Zo heb ik samen met Clara in een ice hockey toernooi gespeeld in mijn stadje, waar er ook een rotary team meedeed voor het goede doel. Dit was erg leuk om op die manier met de sport beter kennis te maken. Samen met wat meer andere exchange studenten hebben we met veel rotarians op een rotary georganiseerd event, Chinese New Years gevierd, dit was iets later in januari. Ze hadden daar van die grote katten waarmee ze dansen en andere vormen van Chinees entertainment. Ik heb een dagje geskied in COP in Calgary met wat studenten. COP is Canada Olympic Park, hier zijn de olympische winterspelen dus gehouden in 1988. De sneeuw is eerlijk gezegd niet geweldig, maar hier zijn wel enorme schanzen en veel andere jumps, ook kan je er andere activiteiten doen zoals bobsletting en tubing (met mega banden ‘sleeën’). Voor de rest hou ik me in de Rotary op het moment vooral druk bezig met het International dinner. Dit wordt een fundraiser gehouden op 3 juni ter ere van Shelterbox. Dit is dus een goed doel waar wij als exchange students elk jaar geld voor inzamelen, bij het houden van een groot diner voor meer dan 200 rotarians. Ik zit hiervoor in een committee en het is erg leerzaam en leuk om zoiets te organiseren voor een goed doel.
In mijn vakantie die ik had in eind februari, heb ik nog een aantal andere leuke dingen gedaan. Ik ben met Clara en mn hostzussen een dagje naar Drumheller geweest. Dit is letterlijk een heel klein plaatstje, maar overal (ik bedoel OVERAL) waar je kijkt, kan je wel een dinosaurus standbeeld vinden, een winkel dat iets met dinosaurus heet of nog meer dinosaurussen zien. Hier is namelijk een dinosaurus museum wat eerlijk gezegd ook best indrukwekkend is. Ook zijn de steenlagen die hier tevoorschijn komen erg mooi en interessant om al de verschillende lagen en kleuren te zien. Die vakantie heb ik een dagje geskied in Sunshine en aan het eind gingen we drie dagen naar Fernie, dit is een skigebied in Britsch Colombia. Ongeveer 3/4 uur rijden gingen we daar op een donderdag avond heen met mijn hostgezin en de oudste zus die getrouwd is, ging samen met haar man ook mee. Hier hebben we drie dagen heerlijk geskied met nog meer familie en heb ik in de hoogste powdersneeuw ever geskied. Namelijk, in de laatste nacht hadden we 40 cm sneeuwval gehad. Dit was dus supergoede sneeuw en ook al vond ik het best lastig om hierin te skieen, vallen deed toch geen pijn. Hoe Canadezen skiën blijft soms toch nog een uitdaging, het maakt letterlijk niks uit waar je naar beneden gaat, er zijn wel officiële pistes om te volgen, maar m’n hostgezin houd daar niet zo van dus je skiet letterlijk de hele dag off piste wat je soms wel in interessante situaties brengt. Fernie zelf is een vrij toeristisch, maar schattig plaatsje en we hadden een hottub bij het appartement wat in de avonden erg lekker was. Ongeveer 3 weken geleden heb ik in het weekend ook nog twee daagjes geskied en ik voel me hier wel een verwent met de bergen zo dichtbij dat je gewoon even een ‘dagje’ kan skiën.
1 maart ben ik naar San Diego gevlogen. Met 11 andere exchange studenten hebben we die middag San Diego verkent en de volgende ochtend van het strand genoten. Die middag vertrokken we met een grote groep richting de YWAM (youth with a mission) campus in Mexico, Tijuana. Het maakte heel veel indruk op mij dat een grens alleen zoveel verschil kan maken. In San Diego, USA is zoveel rijkdom en vanaf het moment dat je de grens overgaat zie je een superdichtbevolkte stad, met krottenhuizen en troep overal in de straten, slechte infrastructuur ect. Die avond werden we geïntroduceerd aan ons building team en ik was samen geplaatst met 1 andere exchange student, Line uit Oostenrijk, in een actieve vrolijke building groep. Het huis dat wij bouwden was voor een familie dat bestond uit een jonge werkende moeder, zoontje van 3 en een dochter van 10. Ze huurden een krot dat naast ons toekomstige Home of hope stond in de voortuin van een ander huisje. Die twee dagen werd er hard gewerkt en de tijd vloog voorbij. Ik kan me nog steeds niet voorstellen hoe het is om in een krot te leven, op een dekentje op een zanderige grond, geen meubels, geen schoon water en geen badkamer. Ook al heb ik het met mijn eigen ogen gezien, het is zo ver weg van onze realiteit en wat wij ‘normaal’ vinden. Wij bouwden in principe vier muren met een dak en een deur die op slot kon, de grootte van een slaapkamer, zonder badkamer, wateraansluiting, isolering, maar dit is voor deze familie al een rijkdom. Nadat de familie de tweede dag als verassing voor 500 amerikaanse dollar had gewinkeld en terug kwam naar het huis was het huisje klaar. Het was zo mooi om de gezichten van het gezin te zien toen ze hun huis voor het eerst binnen stapten, het was echt een ervaring om nooit te vergeten en ik zou het zo weer doen. De laatste avond hebben we Rosarito bezocht. Daar hebben we echte Mexicaanse hele hete straattaco’s gegeten (my mouth was on fire) en een soort ‘overdekt’ marktje bezocht.
Een paar dagen daarna had ik alweer een andere trip, deze was iets dichter bij. Het was met 30 exchange studenten in het totaal, dus we ontmoetten ongeveer 20 exchange studenten van een ander district. Dit was een district uit Idaho, Washington State en Britisch Colombia. De avond ontmoetten we elkaar allemaal en de volgende ochtend moesten we in een officiële vlaggenceremonie van de NAYEN conference meelopen. Die middag vertrokken we naar Banff (in de mountains) en zagen we een paar toeristische highlights van dat gebied. De volgende ochtend gingen we ‘icewalking in the Johnson Canyon’ en die middag ‘snowshoeing’. In het begin van de avond gingen we met een Gondala up Sulpher Mountain waar je een super uitzicht zou moeten hebben, maar helaas was het aan het sneeuwen dus het uitzicht was lastig te zoeken. Daar hadden we dinner en daarna warmde we na de koude dag op in de Banff hotsprings. De dag daarna gingen we ‘dogsletting’ doen. Dit was voor de meeste van ons wel het hoogtepunt van de trip. We mochten onze eigen ‘dogslet’ besturen en man, man wat zijn die honden sterk. Wij waren met z’n drieën op één slee en de husky’s trokken ons met gemak voort. Gelukkig hadden we die dag wat mooier weer en het landschap was dan ook geweldig. Die middag konden we even naar wat winkeltjes in Banff en na een sleerit in een paardenslee vertrokken we helaas weer terug richting Calgary. Hier hebben we onze laatste avond afgesloten met een feest van de NAYEN conference met Rotarians wat verassend leuk was. Het was erg leuk om andere exchange studenten te ontmoetten, maar je merkt wel hoe de vriendschappen al zo erg zijn gegroeid in je eigen district. Het is al een raar en verdrietig idee dat we waarschijnlijk na dit jaar nooit meer met zijn allen samen zijn en dat terwijl ik nog 3 maanden heb om dingen met hun mee te maken.
Eind maart was er nog een ander leuk weekend in Calgary. De nieuwe outbounds (exchange students die volgend jaar weggaan) zijn namelijk allemaal geselecteerd en werden dus voorbereid dat weekend. Het meisje dat volgend jaar weggaat uit Cochrane gaat naar Italië en een ander meisje uit Okotoks gaat naar Nederland volgend jaar. Het was erg leuk om hun allemaal te ontmoeten. Ook de rotex (exchange students die vorig jaar op exchange zijn gegaan) was aanwezig op dit event en het was leuk om hun te leren kennen en over hun ervaringen te horen. Het was op een of andere manier een best emotioneel weekend, omdat je weet dat het einde eraan zit te komen en omdat jij een jaar geleden in de voeten stond van de outbounds en volgend jaar een rotex bent. Je weet dat je waarschijnlijk nooit meer met deze groep exchange students allemaal samen bent en ja het is cliché, maar het voelt echt alsof je een familie erbij hebt. Er waren goede sprekers met erg mooie ervaringen en verhalen. In de avonden deden we karoake en was er een DJ, dat was erg gezellig.
Ik heb volgensmij nog zoveel meer gedaan, maar aangezien ik drie maanden niet geschreven heb en deze blog al belachelijk lang is, heb ik alleen de hoogtepunten proberen te beschrijven! Er is een ding dat eraan komt waar ik heeeeel erg veel zin in heb… Deze vrijdag vlieg ik naar Vancouver om mijn ouders en broertje na 8 maanden weer te zien! We gaan 2 weken samen reizen en daarna laat ik ze nog een weekje kennis maken met mijn dagelijks leven en gastgezinnen en Calgary natuurlijk! Hier zal ik een aparte blog over proberen te schrijven als ik terug kom. Ook al heb ik hier erg veel zin in, ben ik ergens ook een klein beetje verdrietig want dit betekent dat ik mijn laatste dagen heb in dit gastgezin. Ik heb het gevoel dat ik hier echt een goede klik heb en vond het erg leuk om een zusje en broer te hebben, en om in zo’n actief gezin te leven. Maargoed, gelukkig kan ik ze erna altijd nog opzoeken.
Veel liefs en knuffel,
Céline
Meanwhile in Canada
Hee lieve allemaal,
Ten eerste, happy new year!! Ik ben deze week helaas weer met school begonnen nadat ik een 2 weken lange Christmas break heb gehad. En de afgelopen weken heb ik weer zoveel leuke dingen gedaan. Nog voor de kerstvakantie ben ik met Clara naar een Calgary Flames game geweest, icehockey. We hadden hele goede zitplaatsen, snapte het spel niet helemaal maar de gevechten op het ijs waren wel interessant. De sfeer tijdens een icehockey game is net zoals bij een footballgame, eigenlijk wel wat saaier dan de europese voetbalwedstrijden, er wordt niet echt gezongen en minder aangemoedigd. Als er gescoord door de ‘flames’ werd vuur gespuwd en de mascotte deed goed z’n best.
In de christmas sferen wordt er veel eten ingezameld voor de armen, zo komt de Canadian Pacific Holiday Train, met een concert van een countrysinger, door town met een concert en zijn er mensen die dan geld inzamelen voor de foodbank. Ook op school worden dingen ingezameld en ik heb met een Clara’s sponser club geholpen bij de foodbank in south Calgary. Ook ben ik naar een aantal kerstmarkten geweest, een christmas carol, (jazz) band kerst concert, kerstdinners en feestjes. Op school merk je de sfeer, er zijn weer verkleed dagen en de laatste dag worden overal wel koekjes uitgedeeld ect. Wat ik wel erg anders vond is dat leerlingen sommige docenten kerstkadootjes geven, wat in Nederland niet zou gebeuren. Op school is er een hypnosis show geweest wat erg grappig was, mensen deden alles wat van ze gevraagd werd en de performance was goed. De final exams komen er nu aan (die ik lekker niet hoef te schrijven) en je merkt dat de sfeer op school vrij gestrest is.
Tijdens kerst kwam de zoon van Margeret en Steve (Eric) weer thuis voor een paar dagen. Zo heb ik de eerste dag van de vakantie geskied met hem en wat andere familieleden. Er was zoooveel powder sneeuw en hoe de pistes hier (niet) zijn aangegeven blijft bijzonder. Je skiet hier letterlijk overal en nergens. De terugweg naar huis was verschrikkelijk, we kwamen terecht in een sneeuw storm dus in plaats van 2 uur kostte het 4 uur om terug te gaan en dat terwijl we weer een kerstdiner hadden waar we werden verwacht. Na dat familiediner ben ik ook nog even naar de bar geweest met wat neven en nichten wat wel leuk was. Toen was het kerstavond, eigenlijk deden we niet heel erg veel. Ik heb gingerbread cookies versierd en geholpen met andere dingen bakken. `s Avonds na het eten heb ik met Margeret een wandeling gedaan om alle kerstverlichting te bekijken en het sneeuwde. Een witte kerst had ik hier zeker wel. Op eerste kerstdag werden hier de kadootjes geopend, mijn ouders hadden met een kerstpakket gestuurd en ook door m’n gastfamilie ben ik best verwend. Toen stapten we in de auto en gingen we naar de mountains, voor een hike. Over de rivier een aantal keren terwijl ik het ijs kon kraken en m’n hostmom was er zelfs doorheen gezakt, vond ik best eng haha. En wie had ooit gedacht dat ik in -15 gezellig een picknick in de sneeuw zou houden, nou ik niet en ik raad het je ook niet aan. Toen we thuiskwamen hadden we een turkey dinner met wat vrienden en de rest van de week veeel turkey leftovers. Op tweede kerstdag ben ik naar een winkelcentrum in Calgary geweest en hebben we genoten van de sales, maar het was wel erg druk in het winkelcentrum. Voor de rest van de week heb ik geschaatst en ben ik met een meisje die in Toronto studeert naar the Zoo Lights geweest. De hele Calgary Zoo is dus verlicht en je kan dus rondlopen en alle lichtjes bekijken. Ook hebben we daar even geschaatst.
Met nieuw jaars kwamen 2 andere exchange studenten uit Lethbridge en Clara uit Calgary bij mij slapen. Het voelde voor ons allemaal best gek om te weten dat het jaar al verander is in je eigen land maar dat het voor ons nog gewoon `s middags was. In Canada wordt er geen vuurwerk afgestoken, dat is illegaal, dus wij hadden wat sterretjes en hebben buiten in de sneeuw het nieuwe jaar samen afgeteld. 2017 ben ik begonnen met het maken van een sneeuwelfje.. Daarna een glas champagne en naar bed. Op nieuwjaarsdag hebben we een wandeling gedaan langs de Bow River en voor de rest gezellig films gekeken. De dag daarna gingen de meiden naar huis. Daarna heb ik 2 nachten bij Clara geslapen. Zij woont erg dichtbij de YMCA (grote sportschool) en daar gaan we dan wel eens samen naar toe. De laatste keer deden we een cardio dance class, wat een succes… We zijn ook naar een trampolinepark geweest wat wel erg leuk was om te doen.
Maar hoe voelt het nou om kerst en nieuwjaars te vieren in het buitenland? Ja het is gek. Normaal ben je altijd met je familie en doe je dezelfde dingen elk jaar, en dit jaar was alles anders. Eerlijk gezegd voelde het dus niet erg als kerst, je weet wel dat het kerst is en nieuw jaar, maar het voelt niet helemaal zo. Ik ben erg blij dat ik zo’n lieve hostfamilie heb en andere exchange studenten om me heen die het een stuk gemakkelijker maken, want hierdoor heb ik niet echt heimwee gehad, maar het blijft een gek idee.
Vorige week heb ik bij mijn nederlandse counseller gezellig hutspot gegeten en wat papierwerk voor de opkomende trips gedaan, waar ik erg veel zin in heb!! Ik ben een dagje naar de Banff hotsprings geweest met mijn laatste hostfamily. Zij hebben 2 zoons en het was erg leuk om ze wat beter te leren kennen en een gekke ervaring om met -15 buiten in een warm bad te zitten, want ondertussen dat je lekker warm bent is je haar en wimpers aan het bevriezen. Afgelopen zaterdag ben ik naar mijn 3de hostfamily geweest om hun te ontmoeten, want morgen ga ik verhuizen! Ik kom dus in een gezin terecht met een hostzusje van 16 en een hostbroer van 20. Het lijkt een best actieve familie en ik heb best wel veel zin om weer in een ander gezin te komen, ook omdat het zo’n verschillend gezin is. Het voelt ook wel raar om deze familie te verlaten, waar ik nu al meer dan 3 maanden ben geweest.
Om zondag de vakantie nog even goed af te sluiten ben ik wezen skieen met een rotarian. Onderweg naar de berg, zagen we de temperatuur in de bergen dalen naar -30. En toen we eenmaal in de eerste lift zaten was het -26. Godzijdank warmde het snel op naar -14 (ik kan nog steeds niet geloven dat ik hiervoor ‘WARMDE OP’ zeg) en hebben we een hele mooie skidag gehad. Deze week heb ik niet heel veel bijzonders gedaan, maar vandaag heb ik gesnowmobiled met m’n hostvader. We waren op een best vlak stuk aan het rijden dus ik vroeg hem opeens, is dit een lake? En hij jaa wat dacht jij dan. Dat vond ik best een gek idee om met zo’n zwaar ding gewoon op het ijs te kunnen rijden, maargoed als het zolang koud is kan het ook wel natuurlijk.
Ik hoop dat m’n Nederlands nog een beetje begrijpelijk is. Ik heb erover gedacht om in het Engels te gaan schrijven, maar voor nu hou ik het nog lekker in het Nederlands om misschien mezelf ook een beetje te blijven trainen haha…
Heel veel liefs,
Céline
(PS: volgens het weerbericht wordt het deze week warmer in Cochrane dan in het wordt Nederland
Christmas Season has arrived!
Lieve allemaal,
Een paar weken terug ben ik naar m’n eerste kerstmarkt geweest samen met Margeret. Hier is een kerstmarkt natuurlijk niet buiten, maar gewoon lekker binnen. Voor de rest verschilt het niet heel veel met Nederland, het enige wat gek is, is dat het nog maar halverwege november is en het ‘kerstseizoen’ van start is gegaan. ’s Avonds was Ilona’s verjaardagsfeestje in Calgary. We gingen rollarskating doen met haar schoolvriendinnen en een andere exchange student Clara. Het was lastiger dan verwacht, maar wel leuk om te doen in zo’n binnenrank. Ik bleef bij Clara slapen en de volgende dag hebben we naast Franse crêpes maken niet veel bijzonders gedaan.
De zoon van Margeret en Steve was ook een weekje uit Vancouver thuis. Dit hield dus in dat de mannen veel gingen jagen, bijna elke dag maar helaas hebben ze niet veel geluk gehad. Het herten seizoen is nu voorbij, maar het elk seizoen gaat nog eventjes door tot kerst.
Het volgende weekend hadden we vrijdag een banquet van Steve’s flying club. Hij is de ‘president’ dit jaar en moest daar dus aanwezig zijn. Het was best wel een chique diner en er werden verschillende praatjes gehouden door de piloten. Zaterdag ging ik samen met een meisje van school naar de laatste footballgame, want de spelers hadden het zover gehaald tot de provincials. Mijn school is best wel goed in de sporten en dus zijn de verwachtingen ook hoog, ze hadden dan ook gewonnen! Ook hielden ze laatst op school een Pep Rally, hierin presenteerden alle teams zichzelf dus en werden er een beetje grapjes gemaakt over de teams en clubs.
Het was vanwege de Amerikaanse thanksgiving ook black Friday in Canada, dat houd dus in dat er grote kortingen zijn in de winkelcentra. Zondag ging ik dan naar Chinook en ontmoette ik daar Ilona die wat kadootjes en kleding naar België op wilde sturen. Het was niet mega druk in het centrum en de ‘black Friday’ gekte viel me dan ook wel mee. ’s Middags dacht ik naar een ‘Dutch food festival’ te gaan, want een andere exchange student Pablo waarvan de hostvader Nederlands is had me uitgenodigd om te komen. Ik ontmoette hem bij de ctrain en we pakten de bus richting het ‘festival’. Toen we van de bus afkwamen en hij zei waar we heen moesten lopen waren we midden in een woonwijk, dus ik vroeg aan hem of het festival binnen of buiten was? Bleek dus dat er geen festival was, het een feestje bij de oma was van zijn gastfamilie. De oma is Nederlands en er waren dus veel Nederlandse mensen en Nederlands eten. Door het gebrekkige Engels tussen de exchange studenten zijn afspraken maken soms best lastig en grappig. Ik heb die middag dus weer Nederlands gepraat, maar ook Engels afwisselend. Dat was best wel gek en verwarrend, want soms wist ik niet meer echt of ik nou iets in het Nederlands zei of in het Engels, of sprak ik Nederlands met soms wat Engelse woorden er tussen door.
Afgelopen weekend hadden we Winterfest samen met alle exchange studenten. Ik sliep bij Clara met een paar andere meiden. Vrijdag avond gingen we met z’n allen schaatsen in de Olympische rank bij de University of Calgary. Het was erg grappig want sommige van ons hadden nog nooit van hun leven op het ijs gestaan. De volgende ochtend gingen we naar de Calgary Tower en we hadden geluk want het weer was super! We konden de Rocky Mountains gemakkelijk zien vanuit de tower en ook Calgary downtown was gaaf natuurlijk. Toen lekker pizza als lunch en gingen we curling doen. Toen even tijd om te winkelen en daarna uiteten met z’n allen. ’s Avonds gingen we naar een improvisatieshow wat erg grappig was en een leuke manier van een ‘voorstelling’. Helaas was ik die middag op het ijs met m’n hoofd gevallen met curling en voelde ik hoofdpijn opkomen. De volgende ochtend hadden we brunch met z’n allen en zoooo veeeel lekker eten. Dat was het einde van het weekend alweer helaas, maar we sloten het mooi af met een nieuwe lading sneeuw!
Ik zou die middag gaan skieën in Calgary Olympic Park met een paar andere exchange studenten, maar helaas had ik nog steeds hoofdpijn en besloot ik dus om niet te gaan. Na maandagochtend een dokter te hebben gezien had ik zoals verwacht een lichte hersenschudding. Die avond kon ik het niet laten om een uitnodiging af te slaan om Sinterklaas te vieren! We gingen naar een pannenkoekenhuis en Sinterklaas en zwarte piet maakte hier zijn entree. Ook had me gastfamilie aan me gedacht en een lief kadootje en zelfs een sinterklaasgedichtje in mn schoen gestopt. De rest van de week ben ik thuisgebleven en ik kreeg ook nog eens een flinke griep. Dat was heeel jammer want eigenlijk zou ik deze week 3 daagjes met m’n gastgezin naar Montana gaan, best wel een kleine teleurstelling dus. Gelukkig voel ik me alweer een stuk beter en ik heb een goede week uitgekozen om binnen te blijven, want de echte winterse temperaturen van -30 zijn bereikt… Brrrr…
Liefs vanuit het koude Canada,
Céline
Ik wil hier nog niet weg!
Hee lieve allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden, maar hier weer een update van wat ik de afgelopen weken heb gedaan!
Een weekend voordat Halloween echt was, hebben we met Halloween gevierd met alle exchange studenten. Dit hield in dat we vrijdagavond een screamfest op de stampede grounds in Calgary bezochten. Hier zijn allemaal hunted houses en lopen personen verkleed rond en maken ze je aan het schrikken. Ilona, het meisje uit België, logeerde dit weekend bij mij. Zaterdagochtend heb ik haar Main Street in Cochrane laten zien en die middag verzamelden we met iedereen bij een Rotarian in Water Valley (een heel klein plaatsje noord). Hier hebben we pumpkin carving gedaan, een treasurehunt voor de kinderen en een paar horrormovies gekeken. De volgende ochtend was het jaarlijkse breakfast in Calgary met een aantal belangrijke Rotarians en hebben we de trips besproken die dit jaar plaatsvinden. Er vinden dit jaar 3 grote trips plaats. 2 daarvan zijn in maart. Eentje gaat naar Mexico waar we vrijwilligers werk zullen doen (huizen bouwen voor kansloze mensen; Homes of hope project), ook bezoeken we dan voor een dag San Diego. Dit is een trip met alleen district 5360, dus maar een paar exchange studenten. De andere gaat naar Banff en is gecombineerd met een Rotary conferentie in Calgary, hier komen veel meer exchange studenten (50-70). In Banff gaan we dingen doen zoals, doggsletting, snowshoeing, sleigh ride, ice walk, ect. In juni is een hiking trip (geen douches, slapen in tenten) door de Rocky mountains van 10 dagen met weer alleen het district. Ik heb hier natuurlijk erg veel zin in en ben blij dat ik de kans heb om al deze dingen te mogen doen!
Die week heb ik bij Cathy en John zuurkoolschotel gegeten (lekker Nederlands J) en ontving ik een pakketje van mn ouders, met natuurlijk pepernoten, vlokken en een lief sinterklaasgedichtje. Zo heb ik toch nog een beetje een sinterklaas gevoel, terwijl hier ondertussen kerst al begonnen is. Die week heb ik met het soccerteam een aantal pumpkins gemaakt voor het Pumpkin festival dat in town wordt georganiseerd door mijn school. Hier ging ik dan dus heen vrijdagavond en sommige pumpkins waren erg indrukwekkend en knap gemaakt. Ook heb ik die vrijdag SAIT bezocht, dit is een college in Calgary, best wel erg groot en een aantal nieuwe gebouwen.
Zaterdag ben ik naar Chinook gegaan en ontmoette ik daar met Bella (uit Brazilië) en een Rotarian. Het was even zoeken om elkaar te vinden want Chinook is een mega groot winkelcentrum in Calgary. Na te hebben geshopt, nam de Rotarian ons mee naar een Braziliaans restaurant. Bella was zo blij natuurlijk dat ze weer wat Braziliaans eten had en drinken, het was erg schattig en het eten was erg lekker en veel te veel haha. Zondag ben ik met Margeret naar Bill Hill Springs provincial park geweest, het is niet heel groot maar wel mooi en heeft verschillende watervallen. Ook heb ik mijn hostparents kennis leren maken met de Nederlandse pannenkoeken en appeltaart, wat erg goed in de smaak viel. 31 oktober was het dan zover, Halloween! Op school was bijna iedereen verkleed, dus ook ik. Zelfs een aantal leraren deden vrolijk mee en zo liep Trump en zijn vrouw rond op school en Hilary was ook niet te missen natuurlijk. Ook had ik de tuin thuis een klein beetje versierd en die avond kwamen allerlei kinderen verkleed aan de deur voor ‘trick or treat’.
Het soccer seizoen is voorbij dus heb ik besloten om curling uit te proberen. Dit leek me om eerlijk te zijn een beetje een oude mensen sport en dat is het ook wel een beetje, maar er waren een aantal meiden van het voetbalteam waar ik het wel goed mee kan vinden dus ik heb besloten om het toch maar te doen. Het is stukken lastiger dan dat het lijkt en het ijs heeft me al een paar flinke blauwe plekken bezorgt. Afgelopen woensdag hebben we het soccerseizoen afgesloten en met z’n allen pizza gegeten en hadden de teamcaptains grappige kadootjes voor iedereen, zo hadden ze voor mij warme sokken aangezien ik het altijd koud had.
Op school was het de afgelopen tijd best druk en waren veel mensen in de stress om toetsen en projecten. Term 1 is nu afgelopen, dus veranderen sommige vakken, voor mij heb ik alleen een switch van general psychologie naar abnormal psychologie. Ook laat ik wiskunde vallen, want het bevalt me best lastig.
Vorig weekend ben ik met mijn hostdad mee gegaan met hunting, want het hunting seizoen is eindelijk geopend. Mijn hostdad jaagt altijd met zijn vader op herten. Toen we daar aankwamen om 7 uur ’s ochtends was het natuurlijk nog donker dus hebben we mooi van de zonsopgang kunnen genieten. Ook hebben we 2 whitetail deer gespot en een ander soort deer, maar hier hadden ze geen vergunning voor om op de jagen. Steve’s vader hoopt erg op om elk te vangen dit jaar, dit is een groter maar hert achtig dier. Deze ochtend heb ik mijn eerste Moose gezien! En ik ben nog best dichtbij gekomen ook. Na het hunting ging ik naar Calgary en sliep ik samen met Ilona bij Clara. We zijn de stad in gegaan met een aantal andere exchange studenten en hebben ons idee voor een fundraiser uitgewerkt (shelter box). Clara’s hostdad komt uit Nederland, ik heb dus een heerlijk ontbijt gehad met hagelslag, vruchtenhagel, vlokken en natuurlijk hadden ze ook pepernoten in huis. Dat was toch wel even gek om opeens al die bekende dingen weer te zien. Ik ga meestal naar Calgary met de c-train, dit is een soort van tram. Het scheelt mn hostparents best veel tijd want het station in het noord-westen is 20 min van hun huis en zij zijn erg flexibel met mij hier heen brengen. Heel erg fijn natuurlijk, maar het vervoer is wel veel minder duidelijk en gemakkelijk dan in Europa. Zo waren er dat weekend downtown constructies, en heb ik maarliefst 3 verschillende busschauffeurs moeten vragen waar ik de shuttle bus kon vinden om de c-train weer te bereiken. Op dat moment voel je je met 2de taal in een onbekende grote stad wel een beetje alleen.
Afgelopen vrijdag was het Rememberance day en hadden we vrij van school. Hierbij wordt dus aan de vetenarians gedacht en natuurlijk besteedde de school hier donderdag wat tijd aan, het lijkt wel een beetje op de dodenherdenking in Nederland. Alleen, al weken van te voren dragen mensen rode poppy’s op hun kleding in teken van the Rememberance day. Vrijdag was ik uitgenodigd door een Rotarian om te gaan skiën met hem en een vriend, dit was wel een iets andere ervaring dat in Europa (alhoewel, dit lag misschien aan de personen met wie ik skiede haha). Ik ging naar Sunshine Village in Banff park en ben die dag meerdere malen de grens tussen Alberta en Britisch Colombia gepasseerd. De pistes waren veel minder duidelijk aangegeven en het was best ijzig door de Chinook. De mensen waarmee ik skiede, skieden letterlijk overal en nergens waardoor we soms op een aantal best wel interessante, steile, rock achtige punten uitkwamen. Ook ben ik best flink gevallen wat ik lang niet heb gehad, ik heb het zelfs voor elkaar gekregen om mn skibril te breken (voor de rest ben ik nog heel!!) Op de terugweg kwamen we mountain sheep tegen.
Zaterdag ben ik met Pablo (Spanje) en Clara (Frankrijk) naar de Calgary Zoo geweest. Ze hadden hier wel een aantal typische Canadese dieren of course, maar er was ook een gedeelte Afrika en blijkbaar kunnen ze die hier dus ook houden, ondanks de idioot koude temperaturen soms. Voor november is het op het moment eigenlijk belachelijk warm, er is namelijk een Chinook dat ervoor heeft gezorgd dat de temperaturen vorige week opliepen tot maarliefst 20 graden, terwijl het hier normaal al onder 0 graden is. Zondag heb ik vrijwilligers werk gedaan op het Rotary Youth Talent festival. Het werk stelde niet zoveel voor, maar het was erg leuk om al de kindjes te zien dansen en zingen, en de wat ouderen waren ook best wel goed. ’s Avonds kwam Clara bij mij slapen en maandagochtend vertrokken we naar Head-Smashed-In Buffalo Jump bij Fort Mcleod. Dit was een lange autorit voor even 2 uurtjes een museum bezoeken, maar het was wel interessant om te zien hoe de levenstijl van de indians om de buffalo draaide. Ik kom nu net terug van de finale van het Youth Talent festival, het was erg leuk om de beste officieel te zien optreden en de scholarships die werden uitgereikt gingen echt naar een aantal goede kids.
Dit weekend wordt waarschijnlijk weer druk met allerlei dingetjes en kerst is al in aantocht… De eerste 3 maanden zitten er al op en dat is wel een gek idee, maaar gelukkig heb ik nog 8 maanden over, want sorry pap mam lau en andere lieve mensen, maar ik wil hier nog niet weg!!
Dikke knuffel vanuit Canada!
Céline
First move, first thanksgiving, first snow, first footballgame...
Hee lieve allemaal!
Ik weet dat ik een lange tijd niet geschreven heb. En ik dacht eerlijk gezegd dat ik niet zoveel te vertellen had, maar daar heb ik me toch lelijk in vergist. Vandaar deze lange blog.
De laatste keer dat ik schreef moest ik een presentatie houden voor de Rotary club. Dit was erg goed gegaan gelukkig en ik had positieve reacties gekregen. Die week was ook het laatste weekend dat Cathy nog thuis was (zij vertrok naar Nederland voor 2 weken) en toen heb ik een diner voorbereid voor 7 personen. Maarliefst drie gangen met als dessert natuurlijk Nederlandse appeltaart. Na veel overleg met thuis had ik alle recepten voor elkaar gekregen en was het allemaal gelukt en vond iedereen het erg lekker. Ook wilde ik even delen dat ik al veel meer heb leren eten, de mensen die me kennen weten dat ik bijvoorbeeld niet van vis houd (en nog een hoop andere dingen). Ik heb vis hier al meerdere malen gehad en overleefd en ook natuurlijk andere dingen geprobeerd.
Cathy vertrok die maandag en dat betekende dus een week alleen met John (die niet van koken houd), dat weekend zou ik verhuizen naar mn tweede gastgezin, dus een week zou ik wel overleven haha. Die maandag heb ik met de dochter van Cathy en John (Irene) voor skiboots gekeken in Calgary. Dat was toen nog niet gelukt, maar vorige week met mn nieuwe hostdad Steve ben ik wel geslaagd! Ook at ik bij Irene en haar man die dag, en John wilde natuurlijk ook wel een maaltijd daar hebben. Dat was dus een erg gezellige maandagavond!
De rest van die week heb ik een paar keer gekookt en zijn we uiteten geweest. Ook ging ik naar een belangrijke volleybal wedstrijd van school en ja hoor de echte school spirit kwam naar boven. De jongens hadden hun lichaam gebodypaint: GO COBRAS! Wat me ook opvalt is dat ze hier erg veel aan assembly’s doen, mensen vertellen verhalen in een bepaald thema. Die week deed de school bijvoorbeeld de Terry fox run om het kankerfonds te steunen. Ook was er al een uitgebreide graduation meeting gepland, want dat is echt wel een groot ding hier.
In dat weekend ben ik met Kassia naar een ‘bar’ in town geweest wat wel heel anders is dan in Nederland, maar toch was het wel erg leuk en voelde het een beetje als dingen die ik in Nederland deed. Die zondag verhuisde ik naar de Peaches. Zij wonen meer in de bebouwde kom van Cochrane dus vanaf nu loop ik elke dag 25 minuten naar school. De eerste dag dat ik naar school liep kwam ik ook herten tegen, midden in de woonwijk, wat hier heel normaal is. Steve en Margeret hebben een zoon Eric maar hij is al uit huis en woont in Vancouver dus heb ik nog niet ontmoet. Steve was weg naar Saskatchwan de eerste week. Margeret heeft gelijk de eerste dag dat ik daar was me mee naar Banff genomen. Naar de stad zelf, maar ook het Banff hotel, de hot springs, een museum van de natives en Lake Minnewanka. Erg mooi en indrukwekkend.
Het weekend daarop was Thanksgiving weekend. Dat betekende dat ik vrijdag, maandag en dinsdag vrij was. Een extra lang weekend. Margeret heeft een zus (Shirley Ann) die in een appartement in Edmonton woont, vlakbij de university of Alberta. Shirley Ann had ons en een nicht (Heather) uitgenodigd om dat weekend langs te komen. Edmonton is ongeveer 4 uur north van Cochrane, wij vertrokken dus donderdag na school. Vrijdag hebben ze me meegenomen naar West Ed, dit is een megagroot winkelcentrum. Ze hebben minigolf, een pretpark, een binnenzwembad, een bioscoop, een soort waterdieren park, een ice-skating rank en om niet te vergeten natuurlijk, overal winkels. Die middag hebben ze me downtown laten zien, erg mooi maar ooh wat was het koud. Ik was eigenlijk een beetje ziekjes dat weekend, maar dat stopte me natuurlijk niet. Niet zo gek dat ik ziek was, want het sneeuwde de rest van het weekend! Sneeuw op 8 oktober. Ik weet nog niet wat ik hiervan moet denken. Zaterdagochtend zijn we naar een overdekte markt geweest waar je vanalles kon proeven. ’s Avonds had ik mijn eerste thanksgiving dinner. Dit betekent turkey en heel veel ander lekker eten, ook veel desserts met pompoen. Thanksgiving in Canada is eerder dan in de USA, in Canada is het officieel de tweede maandag van oktober. Zondag ochtend vertrokken we want die avond wachtte een ander thanksgiving diner bij Kassia op me. Haar ouders hadden me uitgenodigd en ook dit was erg gezellig, ik bleef hier slapen en de volgende ochtend deden we gezellig spelletjes. Toen ik thuis kwam hoorde ik dat we die avond nog een thanksgiving dinner hadden, bij Steve’s zus. Ook weer erg lekker maar pfoe wat voelde ik me vol na dat weekend.
Afgelopen vrijdag hadden we een voetbaltoernooi en ik ben nog nooit zo moeilijk warm te houden geweest. Goed ingepakt en dan nog een slaapzak om me heen, maar nee zelfs dit hielp niet tegen de koude wind uit het noorden. Zaterdag ging ik met Kassia naar een footballgame in Calgary: GO STAMPS. Ze speelden tegen Montreal en we wonnen. Het was erg leuk om dit mee te maken, maar ook dit was erg koud. Bij elke touchdown van de stampeders rende het witte paard (logo van de stampeders) om het veld en ging er vuurwerk af. Ook waren er een soortvan cheerleaders, maar sinds het hier te koud is om in crop tops en korte rokjes rond te lopen, hadden ze cowboylaarzen aan en aan het einde zelfs mutsen op.
Gisteren waren Steve en Margeret 40 jaar getrouwd en gingen we ergens lunchen. Daarna gingen we naar de elbow falls in the Kananaskis. Ook was ik gister al 2 maanden hier in Canada. De tijd gaat zo snel voorbij en ik maak zoveel mee. Ook al klinkt 9 maanden nog steeds erg lang en begin ik bepaalde dingen zoals het openbare transport en fietsen in Nederland wel te missen, denk ik dat het jaar zo voorbij is en probeer ik zoveel mogelijk te genieten!
Sorry voor deze veel te lange blog!!!
Liefs,
Céline
Time flies
Lieve allemaal,
Ik ben hier ondertussen al meer dan een maand en wat gaat de tijd toch snel. School is nog maar 2 weken begonnen en toch voelt het al weer veel langer en heb ik weer zoveel meegemaakt de afgelopen 3 weken. Dat een jaar lang is begin ik wel te realiseren en ook dat het niet altijd alleen maar leuk kan zijn. Soms gebeuren er dingen waardoor je je af gaat vragen waarom je eigenlijk ook alweer weg wilde? Maar dan realiseer je je weer hoe veel geluk je hebt dat je dit kan meemaken, hoeveel je ervan leer, hoeveel je ziet, en dat een jaar ook zo voorbij gaat.
Ik heb de soccer try-outs doorstaan, maar helaas waren er veel betere meiden met veel meer ervaring dus heb ik het officiële team niet gehaald. Wel mag ik meetrainen en later misschien ook wedstrijden spelen als ik beter wordt. Ook krijg ik een sweater met m’n eigen naam erop wat best cool is. Op school leer ik steeds meer mensen kennen en kan ik eindelijk zelf mn locker open krijgen (ja dit is heel ingewikkeld)!! Toch is het erg lastig om mensen tegen te komen waarmee je echt een klik hebt al helemaal omdat bijna iedereen de school verlaat tijdens lunch. De vakken die ik heb gekozen zijn allemaal best makkelijk alleen wiskunde is wat moeilijker. Wat een kleine tegenslag was afgelopen week, mn waterbottle had gelekt waardoor mn laptop het niet meer deed… gelukkig valt het uiteindelijk wel mee en hoef ik alleen de batterij te vervangen. Ik heb nog niet echte heimwee gehad, maar dat was het eerste moment dat ik me even erg vervelend voelde.
Ik ben in het Labour day weekend samen met Cathy naar een rodeo geweest in town. Dit is erg apart en echt een cowboyevent. Ze rijden ook niet alleen op stieren, maar ook andere activiteiten in de ring op tijd. Op Labour day zelf ben ik met Kassia en haar ouders naar de parade gegaan. Daar hadden we ’s ochtends voor de parade mn eerste pancake breakfast met maple syrup en live country music. Hier heb ik ook een jongen ontmoet die vorig jaar naar Italië was geweest.
Vorige week met de Rotary meeting kwamen mijn buren uit Nederland me opzoeken. Dit was erg leuk om hun te zien, ook een beetje gek natuurlijk. Al helemaal voor mn ouders die wel een beetje jaloers waren. Met hun heb ik ook al een aantal keer gefacetimed wat een erg leuke en makkelijke manier is om contact te houden, maar wat soms lastig is in verband met het tijdsverschil.
Vorige week vrijdag op school hadden we weer een pancake breakfast in het thema van de Welcome Back week. ’s Middags vertrok ik samen met Cathy naar Chestermere voor het orientation weekend met de andere 13 exchange students uit mijn district (zuid-alberta). We zijn dus met een best kleine groep, maar dat is juist leuk omdat je iedereen best goed leert kennen. We hebben veel informatie gekregen en serieuze gesprekken gevoerd. Ook hebben we leuke dingen gedaan zoals kanoën, boogschieten, onze eigen olympic games, volleybal ect. Het eten was hier weer een keer pancake breakfast… daar ben ik voorlopig wel klaar mee haha.
Afgelopen weekend ben ik in de USA-Montana geweest. Vrijdag was ik lekker vrij van school en vertrok ik vanaf Calgary met andere exchange studenten richting East-Glacier voor de peace park assembly. Bij de border wilde ze onze vingerafdrukken en een foto. We sliepen in een hostel, wat best wel klein was. Bij dit weekend waren ook de exchange studenten uit het district van Montana, dus waren we in totaal met zn 19 want dat district had maar 5 studenten. Vrijdagavond en zaterdagavond hadden we dinner met vele Rotarians die naar het peace park assembly kwamen. Dit is een event om te vieren dat het een park is across the borders zodat wildlife en de natives hier geen last hebben van de border, dat Canada en de USA dit dus in vrede samen hebben. Zaterdag hebben we een hike gedaan (helaas nog geen wildlife gezien…), en smiddags zijn we naar een museum geweest van de natives (indianen, blackfoot). Voor de rest hebben we spelletjes gedaan en t-shirts gemaakt, wat een best leuk aandenken is. Vanochtend vertrokken we alweer vroeg richting de border, voor een ceremony waar ook een oudere native aanwezig was die zijn volkslied zong, best indrukwekkend. Daarna vertrokken we weer terug naar Canada. Het is erg leuk om met de andere exchange studenten te zijn, helaas wonen ze niet allemaal even dichtbij en niemand in mijn plaatsje.
Aankomende dinsdag hou ik bij de Rotary een presentatie over wie ik ben en waar ik verdaan kom. Ook start school weer morgen en de trainingen, waar ik op het moment bij het idee ervan al moe wordt haha… Gelukkig gaat de week snel voorbij en is het zo weer weekend!
Liefs,
Céline
The first weeks
Hey allemaal!
Ik heb aan velen beloofd en blog bij te houden, dus bij deze zal ik vertellen hoe ik mijn eerste weken heb ervaren! 16 augustus ben ik hier aangekomen en haalde mijn eerste gezin me op van het vliegveld. Helaas stond ik eerst nog een flink uur in de rij om mijn studentenvisa te krijgen, die haalde je meteen op bij immigration nadat je uit het vliegtuig was gestapt. We vertrokken naar hun huis net buitenaf in het noorden van Cochrane. Zo'n half uurtje rijden van Calgary. Het uitzicht is geweldig. Vanaf de woonkamer, keuken en basement heb je uitzicht op de Rocky Moutains en op een wolkloze dag kan je zelfs de mountains van the USA zien. Mijn tweede dag heb ik wat dingen geregeld zoals een nieuw telefoonnummer (als je me niet kan bereiken via mn oude nummer, ik heb dus een nieuw nummer). Wat natuurlijk opviel was dat alles groter is hier, auto's, winkels, snelwegen, huizen. Ook is er hier erg veel ruimte en het is veel heuveliger aangezien het dicht bij de mountains ligt. Cochrane is een plaatsje wat elk jaar erg snel groeit, met nu 24000 inwoners, constant duiken nieuwe community's op met vele nieuwe huizen, scholen en winkels.
Ik heb de eerste week met Sylvie afgesproken, zij is de outbound student van Rotary Cochrane en gaat dit jaar naar Enkhuizen. Het was leuk om haar te ontmoeten voordat ze wegging, zij heeft me een 'tour' door Cochrane gegeven. Ik heb veel met Cathy gewandeld de afgelopen weken, zo leerde ik Cochrane beter kennen en het is hier heel mooi om te wandelen, bijv. langs de Bow River. Ook heb ik de eerste week mijn gastgezinnen ontmoet met een BBQ die Cathy en John hadden georganiseerd. Mijn jetlag viel gelukkig erg mee dus ik viel niet in slaap tijdens al deze dingen. Wel had ik last van het hoogteverschil, Cochrane ligt namelijk op 1 km hoogte, mijn conditie is dus slechter en ik had last van mn oren en bloedneuzen. Dat is nu gelukkig voorbij.
Toen was het zo ver en ging ik voor het eerst naar de Rocky Mountains! We hebben Lake Louise die dag bezocht en in het mega hotel gelunchd. Het is daar zo mooi, het Lake heeft een aparte kleur door mineralen en erboven zie je de gletsjer. Ook zijn er erg veel rotsbeklimmers langs het pad waarbij je richting de gletsjer loopt. Lake Morraine zijn we langs gereden, helaas te druk om te parkeren, dus alleen een klein deel van het water gezien.
Vorige week maandag heb ik met Kassia afgesproken. Zij was de outbound student van Rotary Cochrane vorig jaar en is naar Duitsland geweest. Zij gaat dit jaar ook naar Cochrane High en zit in grade 12. Het was erg leuk om haar te ontmoeten, want zij herkent de dingen die ik meemaak. Haar ouders en Kassia hebben mij ook al meegenomen naar een fundraiser in Calgary afgelopen weekend wat erg leuk was. Ook zijn we langs de Stampede grounds (bevind zich een groot festival in juli) gereden en daarna uiteten geweest.
Vorige week dinsdag had ik mijn eerste Rotary meeting. Deze bevind zich altijd tussen 12 en 1 en verzorgen dus een lunch. Ik ga hier elke week heen en vertel elke week wat ik heb gedaan. Ik moet maar eens het Canadeese volkslied uit mn hoofd gaan leren aangezien ze deze elke keer meezingen... Voor de rest wordt er meestal een presentatie gehouden en zijn er dus een aantal gasten.
Cathy en John hebben ook nog vrienden uit Nederland te logeren gehad. Mijn eerste hostfamily waar ik nu verblijf spreektzowel Nederlands als Engels, soms ook met mij wat af en toe best verwarrend is want je haalt te talen gemakkelijk door elkaar. Thuis is dat gelukkig niet erg. Cathy en John hebben samen met hun zoon Tom een erg technisch bedrijf (McThings), hier zijn ze druk mee bezig en bij betrokken want hun office is een gebouw op het erf. Ook ik heb hun medewerkers leren kennen want elke maandag eten we samen pizza als lunch.
Afgelopen weekend ben ik met Cathy naar een mega mall geweest in Calgary. Hier was een sportwinkel met allemaal subtiel opgezetten dieren, zoals deer, moose, bear, wolfs, goats, coyote's, cougars, polar bears ect. Daarna zijn we naar Downtown Calgary geweest via Princess Island. Calgary is een erg mooie stad en wordt erg goed verzorgd. Dinsdag zijn we na de Rotary meeting naar Kananaskis gegaan in de hoop moose te spotten, moose kennen wij eigenlijk niet. Er is hier elk, dit is zegmaar een eland. Maar moose is groter nog dan dat elanden zijn, wij hebben hier geen woord voor. Helaas hebben we alleen mountain sheep en dear gezien, dat maakte niet heel erg veel uit want de plek waar we waren was al genoeg te bekijken. We hebben ergens in de middle of nowhere een high tea gehad op een van de mooiste plekken waar ik ooit ben geweest. Er was een soort valley en daarachter de mountains, een zonnetje erbij, wauw. `s Avonds zijn we uiteten geweest in Calgary.
Dinsdagochtend had ik een introductie door de school en heb ik mijn vakken geregeld. Voor het eerste semester volg ik math, spanish, psychology en biology. Ik ga naar school van 8:55 tot 3:30, dus dat is uitslapen aangezien ik met de auto wordt gebracht (: Gister begon school dan eindelijk. Ik was best zenuwachtig, maar heb leuke mensen leren kennen. Ook heb ik me ingeschreven voor de try outs van soccer. Die begonnen vanmiddag. Helaas ben ik de enige met zero voetbal ervaring dus wordt het nog even spannend of ik het team ga halen. Mijn High school is namelijk erg fanatiek wat sports betreft en heeft een status hoog te houden. Ik voel me wel wat ouder dan de meeste hier al zit ik in grade 12, bijna iedereen is jonger en de oudsten worden dit jaar pas 18. Mijn meeste teachers zijn wel heel aardig en ook de principal is superaardig.
Ik zal proberen jullie op de hoogte te houden haha... Als je me wilt volgen kun je je aanmelden met je email! Dit kan rechtsboven. (Sorry voor het gebrekkige Nederlands en slechte zinsopbouw, aangezien ik hier al een ster in was zal het dit jaar alleen maar beter worden!!)
Liefss, Céline
Het is zover!
Hee allemaal!
Ik ben Céline en zoals sommige van jullie wel zullen weten vertrek ik morgen voor 11 maanden naar Canada! In deze blog zal ik jullie zoveel mogelijk bij proberen te houden van wat ik mee maak en alles wat ik ga doen dit jaar.
Morgen vlieg ik dan om 12:40 naar Calgary, Alberta, en verlaat ik alles wat bekend is, maar voordat ik zover ben gekomen heb ik een lang proces doorstaan. Ik ga op uitwisseling met de Rotary. Deze organisatie is gebaseerd op vrijwilligers en zit over de hele wereld. In september 2015 heb ik me aangemeld voor de selectiedag, deze heb ik doorstaan en ik mocht door naar het selectieweekend. Ook had ik al mijn sponsorclub gevonden, namelijk Rotary Barchem, zij maken het mogelijk dat ik weg kan door een exchange student te ontvangen! Dit is Rose uit Florida en zij is nu dinsdag aangekomen en verblijft de eerste drie maanden bij ons in huis. Het selectieweekend heb ik ook doorstaan en toen was het veel formulieren invullen en daarna afwachten waar ik werd geplaatst. Dit is Rotary Cochrane geworden. Cochrane ligt ten westen van Calgary richting de Rocky Mountains, een hele mooie plek dus!
Ik kom de eerste 4/5 weken in huis bij mijn counseller en haar man, Cathy en John. Zij hebben een aantal kinderen maar die zijn al uit huis, wel hebben ze 2 honden. Met Cathy heb ik al veel contact gehad en zij heeft mij veel geholpen met dingen regelen. Hierna ga ik naar mijn 2de gastgezin met twee ouders en waar de zoon net klaar is met university dus uit huis is. Hier blijf ik voor 11 weken en zal ik lopends naar school gaan, 'up the hill and down'. Mijn derde gastgezin is nog niet bekend, maar de Rotary wil een gezin via school regelen, met een leeftijdsgenootje in het huis. Het laatste gezin verblijf ik weer 11 weken en bestaat uit 2 ouders en twee jongens van 11 en 13. Zij wonen buiten Cochrane dus in 'the country'. Ik heb er erg veel zin in om iedereen te ontmoeten en hopelijk zoveel mogelijk van het land te kunnen zien.
Ik ga dit jaar een jaar High School volgen. Er zijn twee High schools in Cochrane en ik ga naar Cochrane High, waar ik 1 september begin. Zover ik weet gaan er geen andere exchange studenten naar deze school dus dat is wel jammer, maar ik ontmoet wel de rotary exchange studenten uit het district (dit is het gebied rond Calgary dus het zuiden van Alberta). De rotary heeft voor ons een weekend georganiseerd volgensmij eind augustus wanneer we elkaar allemaal kunnen ontmoeten!
Morgen stap ik dan toch echt in mn eentje in het vliegtuig voor een 9 uur durende vlucht naar Calgary, daar zal mijn eerste gastgezin me opwachten en naar hun huis meenemen! Ik heb er heel erg veel zin in, maar ben ook wel nerveus. Ik zal proberen jullie via deze blog bij the houden!!
Liefs,
Céline